Servet-i Fünuncular, etkilendikleri akımlardan
dolayı (sembolizm, parnasizm) şiirde müziğe, ahenge ve estetiğe önem verdikleri
için dili zenginleştirmeye çalışmışlardır. Bu sebep duygu ve düşüncelerine
eşlik edecek Arapça ve Farsça kelime ve tamlamaları kullanmaktan çekinmemişler.
Edebiyatı yenileştirmeyi amaçladıklarından, yeni kavramları ifade edebilmek
için, mevcut dili genişletmeye mecbur kaldılar. Sade ve basit dili, halka
mahsus kabul ettikleri için, aydın kitleye seslenmek amacına yöneliktiler. Bu
durum da onların dilde sınır tanımayan açılmalarına bir neden olmuştur. Batı
edebiyatını yakından izleyen Servet-i Fünuncular, Parnasyenlerin yeni
kelimeler, yeni kavramlar, yeni hayaller ile yeni ahenk yaratmak düşüncesini
benimsediler. Bu anlayıştan hareketle Arap ve Fars sözlüğünden yararlanmakta
sakınca görmediler. Buldukları kelimeler bakımından eski olmakla beraber,
getirdikleri kavramlar yenidir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder